กริดคอมพิวติ้ง (Grid Computing)

        การประมวลผลแบบกริดหรือ (Grid Computing) เป็นเทคโนโลยีเกิดใหม่ในโลกของเครือข่ายที่ใช้หลักการของการประมวลผลแบบขนาน ซึ่งจะให้ประโยชน์ที่เห็นได้ชัดเจน แต่ไม่ใช่ว่าแอพพิเคชั่นทุกอย่างจะให้ประโยชน์จากการประมวลผลแบบกริดได้ นอกจากนี้ ยังมีประเด็นต่างๆที่ต้องพิจารณาซึ่งรวมทั้งถึงการรักษาความปลอดภัย การจัดการทรัพยากรและแม้แต่การเมืองภายในสำนักงาน

ที่มาของกริด

        เทคโนโลยีการประมวลผลแบบกริดจะใช้วิธีรวมศักยภาพจากเครื่องที่อยู่แยกกันตามที่ต่างๆเข้าด้วยกัน เพื่อสร้างเป็นเวอร์ชวลซูปเปอร์คอมพิวเตอร์ขึ้น ผลลัพธ์ที่ได้จะอยู่ในรูปของผลรวมแห่งทรัพยากรในการประมวลผลตัวเดียวที่ให้ศักยภาพทางการทำงานประมวลผลที่ลำพังเครื่องเดี่ยวๆ แต่ละเครื่องไม่สามารถทำได้ ดังนั้นในเชิงของเทคโนโลยีของกริด แม้คุณจะนั่งทำงานกับแอพพิเคชั่นอยู่ที่กรุงเทพแต่แอพพิเคชั่นที่คุณใช้อยู่นั้นอาจจะใช้คอมพิวเตอร์ที่อยู่ที่เชียงใหม่และภูเก็ตเป็นตัวประมวลผล การใช้กริดในปัจจุบันจะมีอยู่ด้วยกันสองวัตถุประสงค์หลัก คือเพื่อการวิจัยหรือเพื่อการใช้งานระดับองค์กร โดยเทคโนโลยีกริดที่เน้นทางการวิจัยจะพบเห็นได้ตามมหาวิทยาลัยและห้องทดลอง ซึ่งมักจะมีการเชื่อมต่อทรัพยากรทางการประมวลผลและเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์เข้าด้วยกัน เพื่อให้ผู้มีส่วนร่วมสามารถแชร์พลังงานประมวลผลระดับสูงและทำงานร่วมกันในการทดลองได้ โดยส่วนใหญ่จะใช้ซอฟต์แวร์โอเพ่นซอร์ส  และทุนงบประมาณจากรัฐบาลตัวอย่างหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ โครงการ TeraGrid (http://www.teragrid.org) ซึ่งเชื่อมโยงหน่วยประมวลผลของสถาบันการศึกษาและศูนย์วิจัยห้าแห่งผ่านไฟเบอร์ออพติกขนาดขนาด 40 Gbit/sec โดยมีการประมาณกันว่าโครงการ Tera Grid จะมีพลังประมวลผลถึง 20 Teraflop (เทระฟล็อปเท่ากับหน่วยประมวลผลจุดทศนิยมหนึ่งพันล้านตัวต่อวินาที) เทคโนโลยีกริดเพื่อการวิจัยดำเนินการไปอย่างซับซ้อน โดยผู้มีส่วนร่วมทุกฝ่ายต้องพิจารณาโพรโตคอลที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร และซอฟต์แวร์ที่จะทำให้เกิดระบบปฏิบัติและแอพพิเคชั่นที่แตกต่างกัน โดยทุกฝ่ายต้องเห็นชอบร่วมกันในเรื่องของข้อตกลงในเรื่องการให้บริการ และการแชร์ทรัพยากร การักษาความปลอดภัยและที่สำคัญเทคโนโลยีกริดเพื่อการวิจัยมีค่าใช้จ่ายที่สูงมากด้วย ดังเช่นโครงการ Tera Grid ที่ได้กล่าวมานั้น ได้เงินรับทุนสนับสนุนจาก   National Science Foundation ไปแล้วถึง 100 ล้านดอลลาร์